आमा!
भोलि बिहान झिँसमिंसे मा नै
म गन्तव्यमा निस्कनु छ।
मलाई आज्ञा देउन्।
अनि!
आशीर्वाद देउन्।
बा,हजुरबा हरुले रचेको विरासत जोगाउन।
इतिहासलाई साक्षी राखेर
मैले कसम खाईसकेको छु।
सुनन् आमा!
भोलि बिहानै!
झिंसमिसे मा नै भञ्ज्याङ् काट्नु छ।
"भुन्टे र भुन्टेकि आमा"ले
चाल नपाउने गरि
टाउकोमा कफन् बाधेर।
कम्मरमा खुकुरी बोकेर!
अनि!
पिठ्युँमा झोला भिरेर।
भोलिको साँझसम्म 
म सिंहदरबार छिर्नु छ।
आमा मलाई आशीर्वाद देउन्!
मलाई आज्ञा देउन्!
आँटिको पुरानो सन्दुकमा!
रातो रुमालमा बेरेर राखेको
एकथान ग्रीनेट देउन।
पिठ्युँमा भिर्ने झोलामा 
एक घाँन भुटेको मकै राखि देउन!
आमा!
स्वाधीनता र स्वाभिमान का खातिर 
बम सगै पड्किन देउन्।
मलाई यहि माटोमा रगत बगाउन देउन!
साम्राज्यवाद को विरुद्ध बम सगै पढ्किन देउन!
बम् र ग्रीनेट छातिमा बोकेर 
सिंहदरबार छिर्न पुर्व  
मेरो टाउको मा हात राखेर
आशीर्वाद देउन!
आमा! मलाई बारुद बनेर पड्कन मन छ।
दुनियाँका असंख्य आमाहरुको
सिंदुर पुछिएको छ।
चुरा फूटेको छ।
तिमि जस्तै हजारौं ले तस्वीर हेर्दै
आसु सगै सपना बगाएका छन।
त्येसैले त आमा!
मलाई आज्ञा र आशीर्वाद देउन्।
स्वतन्त्र युगको खातिर!
स्वाधीनता र सार्बभौमसत्ता का खातिर!
कम्मरमा ग्रीनेट बाधेर सिंहदरबार छिर्दै छु।
आमा! 
उ हेर्नुस् त!
भित्ताको तस्वीरमा "बा" मुस्कुराउनु भएको।

   ~आकाश अधिकारी-तनहुँ।